Psychodeliki to grupa surowców psychoaktywnych, jakie aktywują zmiany w percepcji, nastroju i świadomości. Należą do nich m.in. LSD, psylocybina, DMT, meskalina i ketamina. Ich działanie polega na wpływie na działanie systemu nerwowego, w szczególności na sensorach serotoninowych. Psychodeliki są niejednokrotnie kojarzone z ruchem hipisowskim oraz subkulturami z lat 60. XX wieku, mimo to ich używanie w intencjach terapeutycznych rozpoczęło się już w latach 50. XX wieku.
W ostatnich latach, zamiłowanie psychodelikami zwiększyło się w związku z pojawieniem się badań naukowych, które sugerują, iż mogą one mieć potencjalne zastosowanie w terapii poniektórych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk czy PTSD – Amanita Muscaria. Psychodeliki, w przeciwieństwie do odmiennych substancji psychoaktywnych, nie prowadzą do uzależnienia i nie są jadowite dla układu w dawkach terapeutycznych. Ich stosowanie wymaga jednak ostrożności oraz właściwej opieki medycznej, ze względu na ewentualne niepożądane efekty uboczne, takie jak lęk, dezorientacja, a w radykalnych przypadkach nawet psychozy.
Leczenie psychodeliczna, mieniona również psychoterapią z funkcją surowców psychodelicznych, polega na podaniu pacjentowi psychodeliku w doglądanych wymogach klinicznych, pod opieką profesjonalnych terapeutów. W trakcie terapii pacjent doświadcza obfite eksperiencje, które zdołają pomóc mu w leczeniu zakłóceń mentalnych przez zwiększenie jego świadomości, otwarcie się na nowatorskie perspektywy oraz odmianę rodzaju myślenia.
+Artykuł Sponsorowany+
